Plebiscyt. Wybieramy najlepszego zawodnika w historii Olimpii Sztum

3 czerwca Olimpia Sztum będzie obchodziła 60-lecie swojego istnienia. Z tej okazji ogłaszamy plebiscyt na najlepszego piłkarza tego klubu w całej jego historii.

W ubiegłym tygodniu przedstawiliśmy historię i charakterystykę wyróżniających się zawodników Olimpii Sztum od momentu powstania klubu, do zakończenia jego istnienia w 1972 roku. Później piłka nożna była uprawiana w okolicznych miejscowościach - Górkach, Czerninie.

W Sztumie futbol odrodził się w 1992 roku, choć bardziej pasuje tutaj określenie „przemianowanie”, ponieważ Olimpia przejęła sekcję piłkarską Powiśla Czernin.
16 września Olimpia wpisana została do Rejestru Stowarzyszeń Kultury Fizycznej i Związków Sportowych Urzędu Wojewódzkiego w Elblągu i klub rozpoczął kolejny etap swojej działalności.

- Uważam, że przyczyniło się do tego wiele osób, ale najważniejszą rolę pełnili: Wiesław Pawlikowski, który do 1998 roku był prezesem klubu, Zygmunt Kopczyński, obecny kierownik drużyny oraz piłkarze Jan Ambroszkiewicz i Krzysztof Seta - opowiada Edwin Kowszewicz, działacz Olimpii, który opracowuje historię klubu na zbliżające się obchody 60-lecia.

Drużyna rozpoczęła rozgrywki od poziomu klasy międzyokręgowej, czyli dzisiejszej czwartej ligi. Przez dwa pierwsze sezony sztumianie plasowali się na drugiej pozycji w tabeli.
- W sezonie 1997/1998 odbyła się reorganizacja w czterech najwyższych klasach piłkarskich, co spowodowało, że z szesnastoosobowej grupy Olimpii do niższej klasy spadło aż 11 zespołów - mówi Edwin Kowszewicz. - Pięć zespołów się utrzymało, a olimpijczycy zajęli szóstą lokatę i musieli spaść do piątej ligi, gdzie spędzili dwa sezony.

W pamięci kibiców zapadło kilka nazwisk piłkarzy, którzy w znaczący sposób przyczynili się do rozwoju sztumskiej piłki nożnej. Z wspomnianych wcześniej Krzysztofa Sety i Jana Ambroszkiewicza, ten drugi jesienią czynnie uprawiał piłkę nożną. Obecnie występuje w A-klasowej Błyskawicy Postolin. W tym samym zespole gra teraz Gabriel Sztandarski, który w „olimpijskich czasach” był młodym obiecującym stoperem i razem z Grzegorzem Pachucym stanowili o sile obrony. Ten ostatni też nie zawiesił jeszcze butów na kołku i kopie czasami piłkę w Powiślu Stary Targ. Podobnie jak jego brat Adam, który jest napastnikiem. Młodszy z braci Pachucych przez pewien czas grał w drugoligowej Pomezanii Malbork. Postrachem bramkarzy był przez długi czas Wojciech Wilmański, który cały czas gra i jest motorem napędowym zespołu, dyrygując drugą linią.

Olimpia wróciła do IV ligi w sezonie 2000/2001. Jako beniaminek zajęła dziesiąte miejsce w tabeli.
W nowym tysiącleciu najbardziej udany był sezon 2003/2004, w którym Olimpia wygrała w finale regionalnego Pucharu Polski z Lechią Gdańsk. W następnym, dzięki pokonaniu Jagielloni Białystok w eliminacjach do fazy grupowej PP, Olimpia rywalizowała z Groclinem Grodzisk Wielkopolski, GKS Bełchatów i Piastem Gliwice. Zdobyła cztery punkty w meczach z gliwiczanami.

Najbardziej wyróżniającymi się zawodnikami byli: Wojciech Barnat, Damian Dudziński, który dobrze sobie radzi w trzecioligowej Kaszubii Kościerzyna. Dobre występy w PP zaważyły na transferze Piotra Wilka do Lechii Gdańsk.

Także Krzysztof Boniecki zapisał się na karcie historii Olimpii. W sezonie 2002/2003 z czternastoma trafieniami był najskuteczniejszym zawodnikiem drużyny, a w meczu z Gryfem ’95 Słupsk zasłynął strzeleniem pięciu bramek w ciągu ostatnich dwudziestu minut spotkania.