Tylko 3 metry ma warstwa natlenionej wody w jeziorze Zajezierskim. Badania ichtiofauny w sztumskim akwenie [ZDJĘCIA]

Badania pn. „Monitoring ichtiofauny jeziornej w latach 2018 - 2019 na potrzeby oceny stanu lub potencjału ekologicznego jednolitych części wód powierzchniowych” w ramach Państwowego Monitoringu Środowiska podjął Główny Inspektorat Ochrony Środowiska. Na zlecenie GIOŚ konkretne badania wykonują naukowcy z Olsztyna i Giżycka.

- Pobieramy próbę ichtiofauny z jeziora przy pomocy sieci stawnych o rozmiarach 30 na 1,5 metra. W tych sieciach znajdują się segmenty o różnej wielkości oczka. Taki połów pozwala na uzyskanie przekroju ryb, które bytują w danym środowisku - wyjaśnia dr inż. Dariusz Ulikowski, który kierował pracą ekipy z Giżycka. - Ryby wyjmujemy z sieci, oceniamy je pod względem ilościowym - jak wiele sztuk danego gatunku się tu znajduje; wiekowym; wielkości oraz wagi; stanu zdrowotnego. Na tej podstawie można nie tylko ustalić jaki jest ogólny stan ichtiofauny w danym akwenie, lecz wiele innych kwestii, na przykład proporcje między rybami drapieżnymi a niedrapieżnymi. Wymaga to oczywiście dokładnej i szczegółowej analizy, lecz biorąc pod uwagę pierwsze wyniki naszych badań, w porównaniu do innych jezior które odwiedziliśmy, stan jeziora Zajezierskiego wygląda dość dobrze - dodaje dr Ulikowski.

Według oceny ichtiologów wiele do życzenia pozostawia stan środowiska, w jakim bytują ryby oraz inni przedstawiciele ichtiofauny (np. raki). Niski jest poziom natlenienia wody w jeziorze. Zdaniem dr Ulikowskiego grubość warstwy wody, która jest odpowiednio natleniona, by mogły w niej żyć ryby, waha się od 2 do 3 metrów. A przecież głębokość jeziora Zajezierskiego sięga nawet 25 metrów.

- Przyczyny takiego stanu rzeczy mogą być różne, lecz najważniejszą jest zanieczyszczenie substancjami spływającymi do jeziora, które powodują nadmierne użyźnienie wody, potem tzw. zakwity i nadmierny rozwój fitoplanktonu. Takie substancje spływają m.in. z wodą deszczową - kontynuuje dr inż. Dariusz Ulikowski. - Owszem, rośliny wodne w dzień produkują tlen, w nocy jednak go zużywają. Poza strefą natlenienia ryby się duszą i trudno szukać tam gatunków żywiących się fitoplanktonem. Ponadto na jeziorze Zajezierskim ma miejsce jeszcze jedna niekorzystna okoliczność. To szybko zwiększająca się głębokość wody, już kilka metrów za linią szuwarów. To wszystko powoduje, że nawet do 80 procent powierzchni dna jeziora może być niedostępne dla ryb. W skrajnych, krytycznych sytuacjach, może nawet dochodzić do wydzielania się trującego siarkowodoru - uzupełnia ichtiolog.

Oczywiście poczekać warto na wyniki pełnej analizy uzyskanych przez ekipę z Giżycka materiałów. Czy tym niekorzystnym zjawiskom można przeciwdziałać? Zdaniem ichtiologów to możliwe, aczkolwiek wymaga współdziałania samorządu lokalnego, Polskiego Związku Wędkarskiego oraz instytucji ochrony środowiska. Istnieją już wypróbowane metody rekultywacji jezior.

- Jezioro Zajezierskie jest dość niewielkie, to 50 hektarów akwenu przy głębokości 25 metrów, taki duży dołek w ziemi zalany wodą - ocenia D. Ulikowski. - Poprawa sytuacji na pewno jest możliwa, zwracam jednak uwagę na konieczność uporządkowania spływu wody deszczowej. Przy okazji bardzo dziękuję mieszkańcom Sztumu na bardzo gościnne przyjęcie i umożliwienie badań.

Obok zdjęcia udostępnione nam przez Stanisława Kowalskiego - dziękujemy!